تهران یکی از نام های محبوب پسران صرب

رییس مرکز علوم دینی در بلگراد با اشاره به علاقه مردم صربستان به جمهوری اسلامی ایران گفت: الآن تهران یکی از اسم‌های محبوب منطقه ماست و الآن تهران های فراوانی را می توانید در منطقه پیدا کنید.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، سعید خلیل اویچ رییس مرکز علوم دینی در بلگراد، در مصاحبه تفصیلی با رسا ضمن اشاره به علاقه مردم منطقه بالکان به جمهوری اسلامی ایران گفت: شما بدون استثنا در سنوات اخیر وقتی اخبار مربوط به ایران اسلامی و پیشرفت‌های پر برکت ایران را ملاحظه می کنید که در میان تحلیل‌های گوناگون تحلیل‌گران غربی روی صفحه مانیتور ظاهر می‌شود می بینید که چگونه مردم با آن مواجه می شوند.

بالای هشتاد، نود درصد مردم نسبت به تحلیل گران غربی بدبین و نسبت به ایران خوشبین هستند و معتقدند ایران اسلامی در آینده نزدیک به یکی از ابرقدرت‌های ذی نفوذ در عرصه بین الملل تبدیل خواهد شد.

نه فقط اینکه نسبت به این کار مطمئن هستند بلکه ابراز امید می کنند و می گویند ما امیدواریم که ایران اسلامی ابرقدرتی شود تا ما هم زیرمجموعه این قدرت و در حاشیه آن فواید زیادی ببریم.

فارغ التحصیل جامعه المصطفی العالمیه افزود: این مسائل عموما در صربستان در میان مسلمانان و مسیحیان و حتی مسلمانان بوسنی مشهود و قابل پیگیری است. اینکه گفتم مردم با تحلیل گران واقعا فاصله دارند درس بزرگی برای من شده چرا که در این چند سال اخیر می بینم تحلیل گران و مسؤولان سیاست کلان یا مدیریت سیاست جهانی خیلی تلاش می کنند تا مردم را به یک سمت سوق دهند لکن موفق نمی‌شوند و خیلی زحمت می‌خواهد که مردم نظر کلانشان را در این باره عوض کنند.

وی با اشاره به علاقه پدر مرحوم خود به حضرت امام به ذکر خاطره ای از وی پرداخت و اظهار داشت: پدر آنقدر شیفته حضرت امام می‌شود که به محض این که می‌شنوند جنگی در گرفته از آنجا برای اعزام به جبهه به ایران می آیند. لکن وقتی به تهران می‌آیند به ایشان می‌گویند شما معرفی نامه ندارید و چون زبانی هم به جز زبان صربی، آلمانی و روسی نمی‌دانست توفیق حضور در جبهه را پیدا نمی‌کنند اما هرچه پول داشته برای کمک به جبهه می‌گذارد و به این شکل از تهران به یوگسلاوی بر می‌گردد، اتفاقا یادم هست که عکس حضرت امام را در اندازه واقعی آورده بودند که آن عکس را به علی عزت بگویچ اهدا کردند و بگویچ بسیار تشکر کرد و گفت یکی از زیباترین هدایایی است که تا بحال به ایشان داده شده است. من خودم آنجا بودم چون پدر از دوستان و همکاران ایشان بود.

این پژوهشگر صربستانی افزود: پس از اینکه پدر برمی‌گردد سال 1985 که اواسط دفاع مقدس است. پدر به خاطر عشق و علاقه‌ای که به ایران و تهران به عنوان نماد جمهوری اسلامی ایران داشت گفت حالا که نتوانستم در تهران بمانم، خانه ام در تهران نیست و نمی توانم از ایران دفاع کنم، یک تهرانی را داخل خانه خودم می‌آورم از این رو اسم برادرم را که بعد از من متولد شد تهران گذاشت، البته برای این کار فشارهایی به ایشان تحمیل شد که همه را تحمل کرد و خدا را شکر این کار ماند و اتفاقا الآن تهران یکی از اسم‌های محبوب منطقه ماست و الآن تهران های فراوانی را می توانید در منطقه پیدا کنید.