شیث:در این تیم هر كس ادعای تعصب دارد بیاید با من روبرو شود! "برای دایی متاسفم كه گوش به فرمان فردو

-دایی بازی ات نمی دهد و در این مدت هم به هر بهانه ای تو را از تركیب بیرون گذاشت . این می تواند برای یك فوتبالیست پایان راه تلقی شود.
همه من را می شناسند. می دانند به خاطر پرسپولیس و هوادارانش هر كاری را می كنم. یادتان هست زمان قطبی هم همین مسائل بود. در نهایت از تیم هم كنار گذاشته شدم. من هم همان روز قسم خوردم كاری می كنم كه خودشان دوباره به دنبالم بیایند. دیدید در صبا از جان مایه گذاشتم و جلوی استقلال همه جوره تلاش كردم و بالاخره به تیم محبوبم برگشتم. من یكبار این راه را رفته ام واز رفتن دوباره آن هم ترسی ندارم. هرگز هم به این فكر نمی كنم كه به پایان راه رسیده ام.

-می گویند تو در تیم در كار دایی می گذاشتی. یا حاشیه هایی مانند بستن بازوبند روی مچت و ... بوجود می آوردی.
بگذارید یك چیز را رك و پوست كنده بگویم . پیراهن پرسپولیس را مفت بدست نیاوردم كه با توی كار سرمربی گذاشتن آنرا از دست بدهم. بابا به كی باید بگویم در آن بازی زیر فشار آن همه گل دریافت كرده آیا دیگر فكری هم برای من باقی می ماند كه بخواهم به فكر بازوبند باشم. همه گفتند شیث به بازوبند توهین كرد. چرا باید این قدر بی معرفت باشند كه حال و روز ما را درك نكنند و چنین حرفهایی بزنند. بگذار خیالت را راحت كنم علی دایی همان زمان روی بسیاری از مسائل كه دوست ندارم الان آن را باز كنم نسبت به من حساسیت داشت. خودم این موضوع را حس می كردم اما همیشه می گفتم كه گذر زمان شرایط را تغییر می دهد. خیلی سعی كردم كه سوء تفاهمات را برطرف كنم اما نشد. تلاش كردم تا فاصله ای میان من و بازیكنان بوجود نیاید اما این اتفاق هم نیفتاد. حرف بردند و آوردند. می توانستیم یك بار من و دایی رودررو سوء تفاهمات را برطرف كنیم اما آنقدر فاصله ها را زیاد كرده بودند كه این امكان هم فراهم نشد و هر وقت می خواستم طرفش بروم او رویش را برمی گرداند.

-چه كسانی این فاصله را زیاد كرده بودند؟
اگر قرار بود همه چیز را بگویم كه مدتها قبل گفته بودم. پیش خودم هزار بار گفتم مبادا حرفی بزنم كه پرسپولیس وارد حاشیه شود. به خدا من می دانستم این مردم وقتی تیم محبوبشان در زمین می بازد چقدر عذاب می كشند. كافی بود من حرف بزنم و آن وقت اگر تیم وارد حاشیه می شد هواداران من را نمی بخشیدند.

-واقعا اختلافات میان تو و دایی مربوط به كدام زمان است؟
من كه گفتم اختلافی با او ندارم.

-اختلاف دایی با تو مربوط به چه زمانی است؟
راستش را بخواهید مربوط به اردوی آلمان است. اتفاقی كه در اردو افتاد و از بخت بد من كریم باقری ،كاپیتان اول تیم در آنجا حضور نداشت.

-حالا موضوع چه بود؟
اجازه بدهید این مسائل پیش خودم بماند. فقط این را می گویم كه دایی از من خواست تا آمار 2بازیكن را بگیرم اما یكسری اتفاقات باعث بروز سوء تفاهماتی شد و از همان روز این اختلافات پیش آمد.

-مثل این كه كاپیتان بودن تو هم خیلی برایت دردسرساز شده ؟
قبلا این طوری نبود. امسال این همه مشكل ساز شد. ای كاش آقا كریم می ماند.

-اما خیلی از همین همبازیانت به دایی گفتند تعصب نداری و شیث توی كار تیم می گذارد.
می دانم. تمام این ها را می دانم. خیلی حرفها هست كه آنها را توی دلم نگه داشته ام. اما غیر از آقا كریم كه بزرگ همه ماست هیچكدام از این ها نمی توانند مدعی شوند كه از شیث رضایی با تعصب تر هستند. هر كس این ادعا را دارد بیاید چشم در چشم من بگوید كه از من پرسپولیس را بیشتر دوست دارد.

-به هر حال بعد از دیدار دربی این صحبت ها مطرح شد.
نمی دانم تا كی باید تاوان آن یك لحظه را پس بدهم. خداراشكر كه هواداران بهترین قاضی هستند و می دانند شیث رضایی چه حساسیتی به استقلال دارد و سرش را هم در این بازی جلوی توپ می گذارد.

-اما در آن لحظه؟
چطور باید بگویم كه در آن لحظه خدا با آنها یار بود؟ من همه زورم را زدم اما به توپ نرسیدم. به خدا این بازی امكان دارد برای هر كسی بیفتد. علی دایی بهترین مهاجم ایران بود اما همه توپهایش كه گل نمی شد. بزرگترین مدافعان جهان هم یك لحظه اشتباه می كنند. یعنی آنها بی تعصب هستند؟

-وقتی اولین بار اخراج شدی چرا نرفتی؟
كجا می رفتم؟ من كه گفتم عاشق پرسپولیس هستم . چرا باید به این تیم پشت می كردم و می رفتم؟

-مثل این كه از چند تیم هم پیشنهاد داشتی؟
بله داشتم اما قرار نبود جایی بروم. به خاطر عشقم ایستادم. به من گفتند بی تعصب وای به حال این كه راحت همه چیز را ول می كردم و می رفتم. مدیران آن باشگاه ها حی و حاضر هستند و می توانید از خودشان بپرسید چه رقم هایی پیشنهاد شد كه هر كسی را وسوسه می كرد. این پیشنهادها اگر به آنهایی كه ادعای تعصب می كنند داده می شد به خاطر 50 میلیون بیشتر می رفتند..

-و بالاخره برگشتی؟
به هر حال تیم نتایج بدی گرفت و به رغم این كه گفته بودند روی سكوها هم كسی من را تشویق نكند مردم خواهان بازگشتم شدند اما دیدید كه چه شد.

-چه شد؟
هیچی. 2 روز با تیم تمرین نكرده من را در تبریز در تركیب اصلی گذاشتند . شكر خدا در آن بازی خوب كار كردم. بازی بعد مقابل صبا با این كه مریض بودم و به دكتر زرینه گفته بودم دایی از من استفاده كرد. بعد هم آمد و گفت بچه های صبا به او گفته اند شیث به او فحش داده. خداوكیلی این انصاف است؟ یعنی تمام بارشكست باید گردن من می افتاد؟ اگر من نبودم چه می خواستند بگویند؟

-از این كه بازوبند كاپیتانی را از تو گرفته اند ناراضی نیستی؟
اگر بگویم ناراضی نیستم دروغ گفته ام. ناراحتم و این اتفاق را یك توهین برای خودم تلقی می كنم. نمی شود در طول یك فصل بزرگتر یك تیم باشی و بعد تو را در ردیف آخر قرار دهند. آن انتخابات هم شبیه نمكی بود كه روی زخم پاشیده شد.

-خواست دایی بود؟
با آن همه سوء تفاهم كاری غیر از این می كرد تعجب آور بود.

-در آن رای گیری دقیقا چه اتفاقی افتاد؟
آمدند و برگه هایی را به بچه ها دادند و گفتند رای بدهید.


-قبل از برگزاری انتخابات چه حسی داشتی؟
نمی توانم بازگو كنم. دوست داشتم دایی فقط یكساعت با من خلوت می كرد و به كاپیتان تیم خودش می گفت چه توقعاتی دارد و چه چیزی از من می خواهد. اما او هرگز حاضر نشد در این مورد با من صحبت كند. واقعا یعنی سهم من یكساعت صحبت كردن با سرمربی نبود؟

-با این كه می گویی با دایی اختلافی نداری ما از لابه لای حرفهایت چیز دیگری برداشت می شود.
شاید من دلخور باشم اما بازهم می گویم هیچ اختلافی با او ندارم. مثلا سر قضیه بازوبند دلخورم كه چرا به جای حرف زدن با من باید به حرفهای یك گزارشگر گوش كند.

-منظورت كدام گزارشگر است؟
عادل فردوسی پور. بعضی اوقات طوری راجع به مسائل صحبت می كند كه انگار با برخی مشكل شخصی دارد گاهی اوقات تا زدن ریشه طرف پیش می رود. آن روز هم دائم در مورد بازوبند حرف زد و این مساله را حساس كرد. من توقع داشتم بعد از آن قضیه ، دایی چند كلمه با من حرف بزند اما این كار را نكرد. من می خواهم مردم در این مورد خودشان قضاوت كنند. آیا توجه كردن به حرف یك گزارشگر و تاثیرات خاص برنامه اش كار درستی بود یا شنیدن حرف یك بازیكن و كاپیتان؟

-می گویند با بعضی از بازیكنان تیم قهر هستی. درست است؟
قهر نیستم اما ای كاش وظیفه یك هم بازی را انجام می دادند . امیرحسین صادقی كه بازیكن استقلال است زمانی كه از تیم اخراج شدم از من حمایت كرد. كاری كه همبازیانم برای من انجام ندادند. این مسائل است كه آدم را آتش می زند. خدا می داند همیشه پشت همبازیانم را گرفته ام. حتی روز قبل از دربی با دایی صحبت كردم و گفتم این بچه ها به جای این كه با جان و دل برای تو كار كنند از تو می ترسند. نگذار این قدر از تو بترسند. اما دیدید چه شد و بعد از دربی من اخراج شدم.


-پس تو همیشه مقصر دائمی هستی؟
قطعا. اگر دقت كنید خودتان متوجه می شوید. پرسپولیس در این فصل بدترین نتایج تاریخ فوتبالش را گرفته اما همیشه 3 عامل بابت این شكست ها معرفی می شوند. داور ، شیث و لیدرها! یعنی ما هیچ مشكل فنی نداریم و همیشه این سه عامل باعث باخت می شوند؟

-حالا چه می كنی؟
هیچ. با حبیب كاشانی صحبت می كنم تا ببینم چه می شود.

-از پرسپولیس می روی؟
تا الان كه نمی خواهم بروم. بدترین برخوردها را دیدم اما فكر رفتن نكردم. اگر باشگاه بخواهد باید بروم.

-همین؟
چه باید بگویم؟ من بازیكن پرسپولیس هستم و تابع نظر باشگاه. بگویند برو می روم. شك هم نكن اگر بروم كاری می كنم كه دوباره به این تیم برگردم. من این تیم و هوادارانش را با هیچ چیز عوض نمی كنم و منتظر فرصت برای بازگشت خواهم بود فقط دوست دارم هواداران این را بدانند.

-چه چیزی را؟
این كه هیچ وقت در كار پرسپولیس نگذاشتم و هرگز به هیچ هواداری توهین نكردم. چه در این تیم باشم و چه نباشم عاشق پرسپولیس و هوادارانش هستم و حتی اگر همه برای حذف من تلاش كنند در آینده به من خواهند گفت پیشكسوت پرسپولیس و این برای من افتخار است.